อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง

เมื่อท้าวดาหาบอกว่าไม่ยกนางบุษบาให้วิหยาสะกำ ท้าวกะหมังกุหนิงจึงได้เตรียมกองทัพเพื่อยกทัพไปตีเมืองดาหาเพื่อชิงตัวนางบุษบา โดยให้วิหนาสะกำเป็นทัพหน้าและให้น้องทั้งสองคนเป็นทัพหลัง คือท้าวปาหยัน และท้าวประหมัน ฝ่ายท้าวดาหาก็ได้ขอความช่วยเหลือไปยังท้าวกุเรปัน ท้าวกาหลัง และท้าวสิงหัดส่าหรี ท้าวกุเรปันได้ส่งจดหมายสองฉบับ ฉบับที่หนึ่งส่งให้อิเหนาไปช่วยท้าวดาหาทำศึก อีกฉบับหนึ่งได้ส่งไปให้ระตูหมันหยา โดยท้าวกุเรปันได้ตำหนินางจินตะหราว่าเป็นเหตุที่ทำให้อิเหนาให้อิเหนาตัดรอนนางบุษบา ระตูหมันหยารู้สึกผิดจึงเร่งให้อิเหนายกทัพไปช่วยเมืองดาหา ท้าวกุเรปันกลัวอิเหนาจะไม่มา จึงให้กะหรัดตะปาตียกทัพไปช่วยเมืองดาหาอีกแรง ฝ่ายท้าวกาหลังไม่มีลูกชายจึงส่งเสนาผู้ใหญ่ไปแทน คือ ตำมะหงงกับดะหมังไปแทน ส่วนท้าวสิงหัดส่าหรีได้ส่งสุหรานากงผู้เป็นโอรสไปช่วยรบ ก่อนที่ท้าวกัหมังกุหนิงจะยกทัพไปเมืองดาหา โหรได้ทำนายว่าดวงชะตาจะถึงฆาต ควรงดเว้นการไปทำศึกก่อน 7 วัน แต่ท้าวกะหมังกุหนิงไม่เปลี่ยนใจ เพราะกลัวว่าจะอับอายแก่ประชาชน